Katalog zbiorów

Publikacja ta wypełnia lukę w dotychczasowych działaniach porządkujących istniejące, jak i poszukujących nowych dróg pedagogicznego definiowania, poznawania i stosowania metod badań nad twórczością. (...) Czytelnik znajdzie tu materiał rzetelnie gromadzący aktualną analizę literatury przedmiotowej, ale też nowatorskie podejście do empirycznych działań. Będzie nim na pewno osoba akademicko zajmująca się zagadnieniami pedagogiki twórczości, ale także metodolog, poszukujący inspiracji (lub przestrzeni do dyskusji) dla własnych ustaleń badawczych. Książka zainteresuje z pewnością także studentów, bowiem teoretyczny wywód stanowić będzie doskonałe wprowadzenie do studiów nad zagadnieniami kreatywności. Odbiorcami staną się też nietuzinkowi nauczyciele, animatorzy działań twórczych, dla których refleksja nad wskazaniami teoretycznymi zyskuje w opracowaniu stosowaną prezentację empiryczną i stanowić może asumpt dla podjęcia własnych działań edukacyjnych w praktyce pedagogicznej i artystycznej. (z recenzji prof. Katarzyny Krasoń)

Książka ta jest wynikiem buntu. Mojego buntu. Bunt ten narodził się i narastał w czasie czytania wielu książek naukowych, popularnonaukowych i szczególnie poradników, które za główny przedmiot rozważań wzięły sobie kreatywność i twórczość. Autorzy poradników rozwoju kreatywności, ślepi na wyniki współczesnych badań nad twórczością i twórcami (...) ciągle rozpowszechniają mity i półprawdy o kreatywności. Do tego dochodzi nagminne i przesadne upraszczanie wszelkich mechanizmów związanych z tworzeniem, które nie są takie proste, jak to się wydaje "wyznawcom" idei myślenia lateralnego, mindmappingu i jakoby twórczej prawej półkuli mózgu. Dodajmy do tego jeszcze powszechne składanie przez autorów tych książek łatwych obietnic bez pokrycia. Obietnice te, rzecz jasna, dotyczą lansowanej przez autora poradnika recepty na przyrost kreatywności - jeśli tylko czytelnik zechce zastosować cudowne techniki opisywane w poradniku, to "moc twórcza będzie z nim". Struktura książki została wyznaczona przez kolejne litery alfabetu, które służą jako pretekst do syntetycznego opisu ważnych zjawisk związanych z rozumieniem kreatywności i jej rozwijaniem. Poszczególne hasła nie są opisane z encyklopedyczną dokładnością, bo też książka ta encyklopedią kreatywności nie jest! Jest raczej dobrze ugruntowanym w naukach o twórczości poradnikiem rozwoju kreatywności. Poradnikiem życiowym.

Pedagogika twórczości to subdyscyplina pedagogiki, której głównym zadaniem jest generowanie wiedzy z zakresu wychowania do twórczości oraz pomocy w tworzeniu i rozwijaniu postawy twórczej człowieka. Pedagogika twórczości Krzysztofa J. Szmidta to pierwsza w polskiej literaturze przedmiotu tak szeroka próba przedstawienia problematyki i zainteresowań badawczych tej subdyscypliny.Autor, posiadający ponad dwudziestoletnie doświadczenie w tej dziedzinie, dzieli się z nami swoją wiedzą teoretyczną i praktyczną. Wyjaśnia kluczowe pojęcia związane z twórczością (w tym niezmiernie trudne do zdefiniowania samo pojęcie "twórczości"), przedstawia teorie twórczości, główne metody badawcze.Opisuje czynniki zapobiegające podjęciu lub rozwinięciu się procesów twórczych, charakteryzuje najważniejsze programy nauczania twórczości.